Jonathan Livingston Seagull

หนังสือชื่อ :  Jonathan Livingston Seagull

ผู้แต่ง :  Richard Bach

ผู้ถ่ายภาพประกอบ :  Russell Munson

สำนักพิมพ์ : AVON BOOKS, INC.

       หนังสือ โจนาทาน ลิฟวิงสตัน นางนวล เรื่องนี้ เคยเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาสมัยออยเรียนมัธยมค่ะ จำได้ว่าในตอนนั้น อ่านออก...แต่ไม่เข้าใจ คือไม่ "อิน" ไปกับสิ่งที่ผู้เขียนต้องการสื่อ ...มาวันนี้ โตขึ้น หยิบมาอ่านใหม่อีกครั้ง เข้าใจอะไรๆ มากขึ้นเลยค่ะ เป็นหนังสือดีอีกเล่มที่อยากแนะนำค่ะ

       หนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือของคน "หัวกบฏ" ค่ะ คนที่คิดนอกกรอบ คนที่กล้าที่จะแตกต่าง คนที่มุ่งตามความฝัน ความเชื่อของตนเอง แต่ยังคงมีความรักในเพื่อนมนุษย์

        หนังสือเล่าเรื่องของ นกนางนวล ที่ชื่อ โจนาทาน ลิฟวิงสตัน ค่ะ ปกตินกนางนวลจะกินปลา จะบินตามเรือประมง เพื่อคอยหาโอกาสโฉบปลามากิน ส่งเสียงร้องเจี้ยวจ้าว แย่งปลากัน ...แต่โจนาทาน กลับแตกต่างจากนกนางนวลทั่วไป โจนาทานรักที่จะ "บิน" ค่ะ เขาคอยฝึกบิน เขาต้องการที่จะบินให้สูงขึ้น และเร็วขึ้นๆ ซึ่งโจนาทานเองก็ไม่รู้ว่า จะทำไปทำไม เขาแค่เพียงอยากรู้ข้อจำกัดของเขา และอยากจะทำลายข้อจำกัดนั้น ก็เท่านั้นเอง

         เนื่องด้วยความนอกกรอบของโจนาทานนี่เอง ทำให้นกนางนวลตัวอื่นๆ ในฝูงไม่พอใจมาก ในที่สุดโจนาทานก็โดนขับออกจากฝูงค่ะ และเมื่อโจนาทานไม่มีฝูงแล้ว เขาก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลว่าใครจะว่ายังไงกับสิ่งที่เขารักที่จะทำ ดังนั้นเขาจึงใช้เวลาทั้งหมดไปกับการฝึกบินค่ะ

       และเมื่อโดนขับออกจากฝูง โจนาทานก็ได้เข้าร่วมกับฝูงใหม่ค่ะ ฝูงใหม่นี้มีอุดมการณ์เช่นเดียวกับโจนาทาน นั่นคือ การพยายามฝึกบิน ...โจนาทานจึงมีความสุขในฝูงใหม่ เขาฝึกบินจนกระทั่งเก่งกล้า แต่กระนั้นเขาก็ยังคงคิดถึงฝูงนกนางนวลฝูงเดิมที่เขาจากมา...ที่ฝูงใหม่นี่เอง โจนาทานได้พบกับ "เจียง" นกนางนวลปรมาจารย์ เจียงกล่าวถึงสวรรค์ไว้อย่างน่าฟังค่ะ ว่า "You will begin to touch heaven, Jonathan, in the moment that you touch perfect speed. And that isn't flying a thousand miles an hour, or a million, or flying at the speed of light. Because any number is a limit, and perfection doesn't have limits. Perfect speed, my son, is being there."   

      เจียงสอนโจนาทานถึงการบินในระดับที่เรียกว่า "สมบูรณ์" ค่ะ เป็นระดับที่เหมือนหายตัวจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งได้เลย ไม่มีเรื่องของเวลา หรือความเร็วเข้ามาเกี่ยวเลย ...โจนาทานฝึกจนสามารถทำได้ค่ะ! และก่อนที่เจียงจะจากไป เจียงได้บอกแก่โจนาทานว่า "keep working on love."   

       โจนาทานครุ่นคิดถึงคำพูดก่อนจากของเจียงค่ะ และจนในที่สุด เขาก็ตัดสินใจที่จะกลับไปยังฝูงนกนางนวลที่เขาจากมา เพื่อกลับไปสอนนกนางนวลตัวอื่นๆ ให้ "บิน" ได้อย่างที่เขาเป็น -- อ่านมาถึงตรงนี้ ออยว่า โจนาทานนี่คล้ายๆ เป็นศาสดาของเหล่านกนางนวลเลยนะคะ

          ณ.ฝูง โจนาทานได้นักเรียนใหม่ค่ะ เริ่มจาก  Fletcher Lynd แล้วก็ขยายนักเรียนไปเรื่อยๆ ทั้งหมด 7 นางนวลด้วยกัน (และมีแนวโน้มจะเพิ่มขึ้นด้วย เพราะมีหลายพันนางนวลสนใจฟังสิ่งที่โจนาทานพูด)

        มีประโยคหนึ่งที่ออยชอบมากจากหนังสือเล่มนี้ คือตอนที่โจนาทานพูดกับนักเรียนของเขา Kirk Maynard Gull ผู้ซึ่งคิดว่าตัวเองไม่สามารถบินได้ว่า "Look at Fletcher! Lowell! Charles-Roland! Judy Lee! Are they also special and gifted and divine? No more than you are, no more than I am. The only difference, the very only one, is that they have begun to understand what they really are and have begun to practice it." -- ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ค่ะ เเค่เชื่อในตัวเอง และเริ่มลงมือฝึกฝน!!!

          หนังสือเล่มนี้มีเเปลเป็นภาษาไทยนะคะ มีนักแปล 2 ท่านด้วยกันที่เเปลเรื่องนี้ (เท่าที่ออยรู้นะคะ) คือ ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมทย์ กับของคุณชาญวิทย์ เกษตรศิริ หาอ่านกันได้ค่ะ เป็นหนังสือเก่า ผู้แต่งแต่งไว้นานแล้ว แต่ก็ยังเข้ายุคสมัย อ่านได้ทุกยุคค่ะ เพราะหัวใจที่กบฏมีอยู่ทุกที่ ทุกเวลาในประวัติศาสตร์

          ส่งท้ายบทความกันด้วยคำพูดของโจนาทานค่ะ พูดกับ Fletch ก่อนที่โจนาทานจะจากไป "Poor Fletch. Don't believe what your eyes are telling you. All they show is limitation. Look with your understanding, find out what you already know, and you'll see the way to fly."