หนังสือชื่อ : สำเร็จสบายสบาย เพราะเรียนรู้ไวแบบคนขี้เกียจ
ผู้แต่ง : นะโอะยุกิ ฮนดะ
ผู้แปล : กมลวรรณ เพ็ญอร่าม
สำนักพิมพ์ : อัมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง
หนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์เป็นภาษาไทยครั้งแรกปี 2565 ค่ะ แต่ไม่ทราบว่าต้นฉบับตีพิมพ์ปีไหน เนื่องจากเนื้อหาข้างในบางอย่างค่อนข้างเก่าและล้าสมัย ...แต่ถึงอย่างนั้น กลยุทธและวิธีคิดของผู้เขียนก็น่าสนใจดีค่ะ
เพื่อจะอ่านหนังสือเล่มนี้ให้สนุก เราต้องยอมรับกับตัวเองก่อนค่ะ ว่า "เราเป็นคนขี้เกียจ" เพราะคนเอเชียโตมากับค่านิยมชอบคนขยัน คนทำงานหามรุ่งหามค่ำ ขยัน = รวย หรือ ขยัน = ประสบความสำเร็จในอนาคต ... แต่จริงๆ มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ
หนังสือเล่มนี้เหมาะกับผู้ใหญ่วัยทำงานแล้วน่ะค่ะ ผู้เขียนเน้นเรื่องการศึกษาไม่มีที่สิ้นสุด และเห็นว่า "การศึกษา" ก็คือการลงทุนทางด้านเวลา ดังนั้นก็จึงเหมือนการลงทุนด้วยเงินแบบอื่นๆ คือเราต้องรู้ก่อนว่าเราจะเรียนอะไร และเป้าหมายของการเรียนนั้นคืออะไร ไม่ใช่เรียนเพื่อเอาความรู้อย่างเดียว ควรจะมีเป้าหมายที่วัดผลได้ เช่น เรียนเพื่อเอาใบประกาศฯ เรียนเพื่อเพิ่มคอนเนคชั่นเฉพาะทาง เรียนเพื่อทำรายได้เพิ่มขึ้น ฯลฯ
ผู้เขียนยกตัวอย่างกลยุทธของตนเองในการเรียน -- แต่หนังสือฮาวทูแบบนี้ มีจุดอ่อนที่ความสำเร็จของแต่ละคนเป็นเรื่องส่วนตัวไงค่ะ ในบริบทแบบนั้น เขาทำแบบนั้นเขาจึงประสบความสำเร็จ ...แต่ในบริบทส่วนตัวของเรา การทำแบบเขาก็ไม่ได้รับประกันว่าจะประสบความสำเร็จเช่นเขา อีกอย่างความสนใจของเรากับเขาก็ไม่เหมือนกัน -- ดังนั้นอ่านหนังสือฮาวทูแบบนี้ จึงควรอ่านแบบผ่านๆ เอาแนวคิด ทัศนคติของผู้เขียนเป็นหลัก แล้วก็นำมาปรับใช้กับชีวิตตัวเองค่ะ
ผู้เขียนบอกว่า การเรียนที่แนะนำควรจะหาความรู้ไว้ คือ ภาษา IT และการเงิน -- ทั้งสามอย่างนี้ เป็นสิ่งที่ผู้ใหญ่ควรศึกษาไว้ค่ะ
ไอเดียของผู้เขียนน่าสนใจดีค่ะ คือแทนที่จะขยัน หาความรู้แบบเหวี่ยงแห เหมือนการกระจายการลงทุน เรียนมันหมดทุกอย่าง แต่เราควรจะเรียนโดยตั้งเป้าถึงความสำเร็จ เรียนแบบมีเป้าหมายว่าอยากจะเชี่ยวชาญหรือมีความรู้ในด้านใด -- และวางแผนการเรียนอย่างเป็นระบบ เป็นแผนระยะสั้น 6 เดือน แผนรายเดือน รายสัปดาห์ รายวัน ให้เป็นการวางแผนอย่างยืดหยุ่น ปรับให้เหมาะกับสถานการณ์ และพยายามทำตามแผน เพราะ "เวลา" คือสินทรัพย์รูปแบบหนึ่งค่ะ
ผู้เขียนมีบทแนะนำเรื่องการอ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบ ซึ่งส่วนตัวเราไม่ค่อยเห็นด้วยค่ะ คือมันขึ้นกับเรื่องที่จะสอบมากกว่า ของผู้เขียนคือสอบการเป็นผู้เชี่ยวชาญไวน์ ผู้เขียนจึงแนะนำให้อ่านหนังสือดีๆ เล่มเดียว แต่อ่านหลายรอบก็พอ -- แต่สำหรับสาขาวิชาอื่นที่ต้องค้นคว้า อ่านเล่มเดียวไม่ได้หรอกค่ะ
หรือเรื่องการจดบันทึก ผู้เขียนบอกให้จดใน Excel -- มันเก่าไปไหมอ่ะ สมัยนี้มีแอปดีๆ ในการจดโน้ตตั้งมากมาย ใช้ Notion ก็ได้ หรือ goodnote ฯลฯ
หรือเรื่องอ่านทบทวน ที่ผู้เขียนแนะนำให้พกหนังสือไปอ่าน และถ้าไม่มีเวลาก็ฉีกหนังสือพิมพ์เฉพาะส่วนที่ต้องการอ่านพกไปไหนมาไหนด้วย -- ไอเดียนี้เก่ามาก สมัยนี้มีไอแพค อีรีดเดอร์ อ่านหนังสือแทบไม่ต้องใช้กระดาษด้วยซ้ำ
คือเทคนิคบางอย่างในการเรียนของผู้เขียนก็เป็นเทคนิคส่วนตัวของเขาน่ะค่ะ มันเหมาะกันเขา งานที่เขาต้องการเชี่ยวชาญ แต่ไม่เหมาะกับเรา หรือล้าสมัยแล้ว
สรุปคือ เป็นหนังสือที่ไม่แย่หรอกค่ะ แต่อยู่ในประเภทอ่านก็ได้ ไม่อ่านก็ได้ค่ะ ถ้าไม่มีเวลาแต่อยากอ่าน ก็อ่านสรุปเอาดีกว่าค่ะ
