New Waves

 

หนังสือชื่อ  :  New Waves

ผู้แต่ง  :  Kevin Nguyen

สำนักพิมพ์  :  One World

ออกตัวว่าไม่ค่อยได้อ่านนิยายแนวชีวิตคนปกติสักเท่าไรค่ะ ปกติจะอ่านนิยายแนวสืบสวน ฆาตกรรม ดังนั้นหนังสือเนื้อหาในหนังสือเล่มนี้เลยออกจะ "ธรรมดา" ไปเลยค่ะ เมื่อเทียบกับนิยายแนวที่ชอบอ่าน ... แต่ไม่ได้หมายความว่า เล่มนี้ไม่สนุกนะคะ สนุกค่ะ แต่ไม่ชินเท่านั้นเอง

เรื่องเกิดขี้นที่นิวยอร์ค อเมริกาค่ะ เป็นเรื่องของ Lucus ชาวอเมริกัน ที่เป็นลูกครึ่ง พ่อเป็นเวียดนาม แม่เป็นคนจีน ดังนั้นให้จินตนาการหน้าตาจะออกแนวเอเชียๆ ค่ะ Lucus ทำงานฝ่ายลูกค้าสัมพันธ์ในบริษัทสตาร์ทอัพชื่อ Nimbus เป็นเอเชียคนเดียวในบริษัทนั้นค่ะ

กับตัวละครอีกคนคือ Margo เป็นผู้หญิงผิวดำ เป็นเพื่อนร่วมงานของ Lucus ทำงานเป็นวิศกรคอมพิวเตอร์ เก่งมาก และเป็นผู้หญิง + ผิวสี คนเดียวในบริษัทค่ะ

มันเป็นเรื่องการเหยียดชาติพันธ์ุน่ะค่ะ ไม่ได้รุนแรงหรอกค่ะ แต่อึดอัด อย่าง Lucus เนี่ย คนอเมริกันจะคาดหวังว่า คนเอเชียต้องเก่ง แต่ Lucus ไม่ได้เก่ง ไม่ได้ทำงานด้านไอทีไงคะ ซึ่งสำหรับ Lucus ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่อึดอัด (คือเราคนเอเชีย เราไม่ค่อยสนใจเรื่องสีผิวอะไรมากมายนักหรอกค่ะ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่จนต้องรู้สึกเป็นปมด้อย หรือต้องอ่อนไหวกับมันเวลาใครมาแตะ) 

ในขณะที่ Margo ที่คนอเมริกันมักเหมารวมว่า คนผิวดำไม่เก่งเลข แต่ Margo เป็นอัจฉริยะเลยล่ะค่ะ (ตามที่ Lucus บอก) ดังนั้น Margo จะอ่อนไหวเรื่องสีผิวมาก ... จนบางครั้งคนอ่านรู้สึกว่า มันมากเกินไปหน่อย และด้วยเหตุนี้ Margo เลยเข้ากับเพื่อนที่ทำงานไม่ได้ เลยโดนไล่ออกจาก Nimbus ค่ะ

Margo กับ Lucus เป็นเพื่อนออนไลน์กันมาก่อน (โดยไม่เคยเห็นหน้ากัน) ก่อนจะมาเจอกัน เป็นเพื่อนร่วมงานกันที่ Nimbus ดังนั้นจึงดูเหมือน Lucus จะเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของ Margo 

วันที่ Margo ถูกไล่ออก เธอได้ขอให้ Lucus ช่วยเธอขโมยข้อมูลรายชื่อ อีเมล์ ของลูกค้าของ Nimbus จำนวนกว่าสองร้อยล้านรายการค่ะ ตอนทำเหมือนเธอไม่ได้มีแผนซับซ้อนอะไร แค่โกรธ และอยากแก้แค้นบริษัท ... หลังจากโดนโน้มน้าว + เมา Lucus ก็ช่วยค่ะ

พอวันรุ่งขึ้น สติกลับมา ทั้งคู่สัญญาว่าจะทำลายรายการของชุดอีเมล์ของตน แล้วก็จะลืมเรื่องนี้เสีย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ... ซึ่งต่างฝ่ายต่างไม่รู้เลยว่า อีกฝ่ายนั้นได้ทำลายข้อมูลจริงหรือไม่ (Lucus ยังเก็บไว้ค่ะ ...แต่ไม่รู้ในส่วนของ Margo)

ต่อมาทั้งคู่ (ทั้ง Lucus และ Margo) ได้งานใหม่ ในบริษัทคู่แข่ง ชื่อบริษัท Phantom ทั้งคู่ทำงานตำแหน่งเดิม ...​ทุกอย่างดูโอเค จนไม่กี่เดือนถัดมา Margo โดนอุบัติเหตุรถชนเสียชีวิต 

แม่ของ Margo ขอให้ Lucus ลบบัญชีเฟสบุ๊กของลูกสาว เนื่องจากทนความเสียใจไม่ได้ Lucus เลยแอบขโมยโน้ตบุ๊กของ Margo มา 

ต่อจากนั้นเรื่องก็ดำเนินไปช้าๆ ค่ะ Lucus ต้องหาพาสเวิร์ดล็อกอินเข้าโน้ตบุ๊กของ Margo พอรู้พาสเวิร์ดแล้ว ก็เกิดป๊อด ไม่ได้อยากรู้อยากเห็นอะไรมากไปกว่า ลบบัญชีเฟสบุ๊กของ Margo ตามคำขอของแม่ แต่ด้วยเหตุบังเอิญ ทำให้ Lucus พบว่า Margo มีเพื่อนออนไลน์อีกคน ที่เธอติดต่อสม่ำเสมอทุกวันทางอินเตอร์เน็ต เพื่อนคนนั้นคือ Jill แต่ทั้ง Jill และ Margo ไม่รู้จักหน้าค่าตากันเลยค่ะ  

เนื่องจาก Margo เสียชีวิต Lucus เลยติดต่อนัดเจอกับ Jill และทั้งคู่ก็สานสัมพันธ์กัน ... แต่ไม่ใช่สัมพันธ์แบบโรแมนติกนะคะ คือไงล่ะ เหมือนความต้องการเดียวกัน ก็เลยใช้ชีวิตด้วยกัน เหงาเหมือนกัน แต่อ่านแล้วไม่ได้สัมผัสความรัก ความผูกพันอะไรระหว่างกันมากนักค่ะ 

... เรื่องส่วนตัวก็มีเท่านี้แหละค่ะ หนังสือเล่าในส่วนของ Lucus สลับกับช่วงท้ายๆ เล่าในส่วนของ Jill หนังสือเน้นเล่าในส่วนของการทำงานในวงการสตาร์ทอัพมากกว่า เหมือนพล็อตเรื่องเป็นส่วนหลักก็จริง แต่ไม่น่าตื่นเต้น ส่วนเสริมคืองานของ Lucus ในวงการสตาร์ทอัพต่างหากที่น่าสนใจ 

และสลับกับสคริปต์เรื่องเล่าไซ-ไฟ (แนววิทยาศาสตร์) ของ Margo ค่ะ เพราะ Margo ชอบนิยายไซไฟ เธอเลยอัดเสียงไอเดียพล็อตเรื่องแนวนี้เอาไว้ และทั้ง Lucus และ Jill ชอบฟัง เป็นกิจกรรมร่วมกันของทั้งคู่

หนังสือเล่าในมุมของ Lucus ที่เป็นคนนอกผู้ใกล้ชิด แต่ไม่ใช่คนใน ไม่ได้ทำงานไอที หนังสือเล่าเรื่องการแก้ปัญหาในส่วนของผู้ใช้ ปัญหาด้านความเป็นส่วนตัว ปัญหาด้านจริยธรรม (ให้นึกภาพปัญหาในชีวิตจริง ที่เฟสบุ๊กประสบอยู่น่ะค่ะ แต่ในสเกลที่เล็กกว่า เพราะผู้ใช้ของ Phantom มีน้อยกว่า) 

ในส่วนของ Margo, Margo ที่ Lucus รู้จัก ไม่เหมือน Margo ที่ Jill รู้จัก ตัว Lucus ยึดติดว่าเขาเป็นเพื่อนคนเดียวของ Margo แต่เราไม่รู้เลยค่ะ ว่า Margo จะคิดอย่างไรกับ Lucus คิดว่าเป็นเพื่อนจริงๆ หรือแค่เพื่อนร่วมงาน 

ในขณะที่ Jill (เป็นฝรั่งผิวขาว) กับ Margo (เป็นคนผิวสี) ก็อ่อนไหวกับเรื่องการเหยียดชาติพันธุ์ เหมือนที่อเมริกา เรื่องนี้เป็นปัญหาน่ะค่ะ ในขณะที่ Lucus ไม่ชอบการเหยียดชาติพันธุ์ (แน่ล่ะ ใครจะชอบ) แต่ก็ไม่ได้โฟกัสกับเรื่องนี้ และไม่ได้อ่อนไหวจนใครแตะความเป็นเอเชียของเขาไม่ได้ 

ในฐานะคนเอเชีย อยู่ยุโรป ก็เข้าไม่ถึงความอ่อนไหวเรื่องสีผิวของ Margo นักหรอกค่ะ เหมือนคนผิวขาวที่อเมริกากลัวจะมีคนมองว่าตัวเองเหยียดผิว ในขณะที่คนผิวดำก็อ่อนไหว ใครแตะหรือแม้กระทั่งพูดขำๆ เรื่องผิวสีไม่ได้เลย ส่วนเอเชียอยู่ตรงกลาง ไม่ชอบก็ไม่คบ เราไม่สามารถทะเลาะกับคนทุกคนที่ไม่ชอบเราได้หรอก คนขี้เหยียดยังไงก็เหยียดวันยังค่ำแหละ ไม่ควรเหนื่อยเปลืองแรงกับคนแบบนี้