หนังสือชื่อ : Olive
ผู้แต่ง : Emma Gannon
สำนักพิมพ์ : HarperCollins Publishers
ทำไมนิยายโรมานซ์ถึงต้องจบด้วยนางเอกพระเอกแต่งงานกัน และ "มีลูก"? ทำไมเวลาคนสองคนตัดสินใจแต่งงานกัน คนอื่นจะคาดหวังว่า เมื่อไรทั้งคู่จะมีลูกด้วยกัน?
เป็นไปได้ไหมที่จะมีผัว แต่ไม่เอาลูก?
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องของโอลีฟ (Olive) ค่ะ โอลีฟมีเพื่อนรัก 3 คนคือ Bea, Cecily และ Isla ทั้งสี่เนี่ยเป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่เด็กๆ อยู่โรงเรียนมัธยมเดียวกัน ไปเที่ยวด้วยกัน เข้ามหาวิทยาลัยด้วยกัน เช่าบ้านพักในมหาวิทยาลัยด้วยกัน จบพร้อมกัน แยกย้ายกันไปทำงาน และก็นัดสังสรรค์ด้วยกันสม่ำเสมอ
แต่ถึงเป็นเพื่อนรักกันยังไง ทุกคนก็ต่างมีชีวิตของตนเองค่ะ ... และตอนนี้ก็ถึงจุดทางแยก ที่ดูเหมือนแต่ละคนจะแยกห่างๆ จากกันแล้ว อย่าง Bea นั่นก็คุณแม่ลูกสาม ส่วน Cecily กำลังตั้งครรภ์ใกล้คลอด ส่วน Isla กำลังพยายามจะตั้งครรภ์ ด้วยการทำ IVF และล้มเหลวไปแล้วครั้งหนึ่ง ... แล้ว Olive ล่ะ โอลีฟรู้สึกเหมือนเธอถูกทิ้งน่ะค่ะ เหมือนเพื่อนรักทุกคนมีความก้าวหน้าในชีวิต หรือกำลังขยับเคลื่อนที่ไปในบทใหม่ของชีวิต แต่ตัวเธอกลับติดอยู่กับที่
โอลีฟเพิ่งเลิกกับ Jacob แฟนที่คบกันมายาวนานเกือบสิบปี และก็ไม่มีโอกาสอัพเดทข่าวนี้แก่เพื่อนๆ เลยค่ะ ไม่มีใครอยู่ข้างเธอในช่วงที่เธอโดดเดี่ยวนั้น เพราะเพื่อนๆ ทุกคนมีอย่างอื่นสำคัญกว่าในชีวิตที่ต้องสนใจ คือ หน้าที่ของการเป็น "แม่"
สาเหตุที่โอลีฟเลิกกับแฟนเนื่องจาก แฟน Jacob อยากมีลูกค่ะ แต่โอลีฟไม่อยากมี <-- อันนี้เราว่านางเห็นแก่ตัวนะ คือเรื่องนี้มันเรื่องใหญ่ และ Jacob เองก็ส่งสัญญาณมาตั้งแต่คบกันปีแรกๆ แล้วว่าเขาอยากมีลูก เขารักเด็ก แต่โอลีฟไม่กล้ายกเรื่องนี้มาคุย เพราะกลัวว่าจะต้องเลิกกัน ...ซึ่งมันต้องเลิกกันแน่ๆ แหละ เรื่องนี้เรื่องพื้นฐานสำคัญที่ถ้าไม่เห็นพ้องต้องกัน ก็ควรจะเลิกกัน เสียเวลาดีๆ ของ Jacob ที่จะได้เจอคนที่เขาต้องการเหมือนกัน มีลูกด้วยกัน
นักเขียนให้โอลีฟเป็นคนธรรมดาเหมือนอย่างเราๆ เนี่ยล่ะค่ะ เขียนในมุมมองของโอลีฟ ให้เราคนอ่านเป็นผู้ตัดสิน ...บางสิ่งที่โอลีฟทำก็เหมือนเธอคิดถึงแต่ตัวเอง แต่มีใครบ้างล่ะที่ไม่คิดถึงตัวเองก่อน?
เหมือนโอลีฟยึดติดกับความสัมพันธ์ของเพื่อนๆ ทั้งสามมาก และอยากให้ทุกอย่างดำเนินด้วยดีตลอดไปเหมือนในอดีต ... แต่เวลาเปลี่ยน ชีวิตคนก็เปลี่ยน มันเป็นไปไม่ได้หรอก
โอลีฟซึ่งไม่อยากมีลูก อยู่ในกลุ่มเพื่อนสนิทที่เป็นคุณแม่หรืออยากเป็นแม่ ดังนั้นบทสนทนาของพวกเพื่อนๆ จึงเป็นสิ่งที่โอลีฟเข้าไม่ถึง และรู้สึกเหมือนถูกทิ้ง รู้สึกแปลกแยก เพราะตัวโอลีฟนั้นไม่อยากมีลูก แม้พยายามเปิดใจ พยายามคิดว่าเธอจะเปลี่ยนใจ ... แต่ทำอย่างไร ก็ไม่เลยค่ะ ไม่มีความอยากตั้งท้อง ไม่มีความอยากเลี้ยงเด็ก ... คือเด็กน่ะน่ารักแหละ แต่ให้มีเป็นของตัวเองไม่เอา
จริงๆ สำหรับเราคนอ่าน เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยค่ะ แต่เราเข้าใจโอลีฟนะ เราเองก็ไม่มีลูก เวลาเพื่อนๆ ที่เป็นแม่คนพูดคุยกัน เราก็รู้สึกเหมือนเป็นคนนอก แต่มันไม่ใช่เรื่องสำคัญไง ดูอย่าง Zeta พี่สาวของโอลีฟสิ เธอเองก็ยังไม่มีลูก มีแฟนหรือเปล่าหนังสือไม่ได้บอก แต่ก็สบายดี ทำงาน สนุกกับงานที่ทำ ไม่เห็นจะเป็นประเด็นสำคัญของเธอเลยเรื่องจะมีไม่มีลูก
โอลีฟเหมือนกำลังอยู่ในช่วงรอยต่อของความลังเลน่ะค่ะ ใจจริงคือไม่อยากมีลูก แต่กลัวว่าพลาดอะไรบางอย่างไป คืออยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ทุกคนแต่งงานและมีลูกน่ะค่ะ
ในนิยายแสดงให้เห็นอีกด้านของคนเป็นแม่ คือแม่บางคนก็ประสบความสำเร็จในชีวิตครอบครัว แต่ในขณะที่บางคนก็ไม่ มีเวลาให้ลูกจนลืมผัว หรือบางคู่ ผู้หญิงก็พยายามจะมีลูกมากเกินไป จนลืมไปว่าบางทีผู้ชายไม่ได้อยากมีลูกมากขนาดนั้น ... การเป็นแม่คนไม่ใช่เรื่องง่ายค่ะ และเมื่อไรก็ตามที่ตัดสินใจมีลูกแล้ว เราไม่สามารถย้อนเวลากลับได้ ลูกคือความรับผิดชอบที่ต้องอยู่กับเราตลอดไป หรืออย่างน้อยจนกว่าเขาจะโตพ้นอกเราไปแล้ว
เรื่องนี้สนุกและได้แง่คิดค่ะ เหมาะสำหรับคนที่กำลังอยู่ในช่วงรอยต่อแบบโอลีฟ คือใจลึกๆ ไม่อยากมีลูก ไม่มีสัญชาตญาณรักเด็ก หรืออยากตั้งท้องผุดขึ้นในหัวเลย แต่ขณะเดียวกันก็กลัวว่าจะพลาดอะไรไปถ้าไม่มีลูก กลัวว่าตอนแก่จะอยู่อย่างไรถ้าไม่มีลูก ทำนองนั้น ...ซึ่งก็เหมือนในหนังสือเขียนไว้ค่ะว่า "เราไม่มีทางรู้แน่ๆ หรอกว่าการตัดสินใจของเรานั้นถูกต้องหรือไม่ แต่เราควรใช้ชีวิตอยู่ในแต่ละวันโดยตัดสินใจในสิ่งที่เรารู้สึกว่ามันใช่สำหรับเรา"
No comments:
Post a Comment