Sunday, October 30, 2022

ทาจิอาราอิ นักข่าวสาวสืบคดี : ความจริงระยะ 10 เมตร

 


หนังสือชื่อ  :  ความจริงระยะ 10 เมตร

ผู้แต่ง  ;  โยเนซาวะ โฮโนบุ

ผู้แปล  :  วิลาสินี สาโรวาท

สำนักพิมพ์  :  ไดฟุกุ บริษัท ไดฟุกุ ครีเอเตอร์ จำกัด


เล่มนี้สนุกค่ะ แนะนำเลย ผู้เขียนมีชั้นเชิงของการเล่าเรื่องทำให้เรื่องน่าติดตาม และให้บรรยากาศของความเป็นญี่ปุ่น ผู้แปลก็แปลได้ดีเลยทีเดียวค่ะ ทำให้เรานึกภาพบุคลิกของตัวเอกตามได้ไม่ยาก เป็นลักษณะของผู้หญิงเอาการเอางาน จริงจัง ลึกๆ แล้วมีความอ่อนไหว แต่กลับแสดงออกด้วยหน้าตาไร้อารมณ์ เย็นชา เป็นบุคลิกที่เก็บทุกอย่างไว้กับตัว เป็นบุคลิกที่เหมาะกับการเป็นนักข่าวมาก บุคลิกของการเป็น "คนนอก" สันโดษ เป็นผู้เฝ้าดูเหตุการณ์ 

ตัวเอกของเรื่องเป็นนักข่าวค่ะ ชื่อ "ทาจิอาราอิ" ในหนังสือเล่มนี้จะเป็นเรื่องสั้น มีทั้งหมด 6 เรื่องด้วยกัน ตัวละคร ยกเว้นนักข่าวแล้ว ที่เหลือไม่เกี่ยวข้องกันค่ะ จะพลิกอ่านตอนไหนก่อนก็ได้ตามสะดวก

เพราะตัวเอกของเรื่องเป็นนักข่าว (ไม่ใช่ตำรวจ หรือนักสืบ) ดังนั้นเนื้อหาจึงเป็นการตามล่าหาความจริงของข่าวอาชญากรรมที่เกิดขึ้น ดังนั้นโทนของเรื่องจึงเป็นเพียงการอยากรู้ว่าความจริงเป็นเช่นไร แต่ไม่มีการตัดสิน ไม่โทษว่าการกระทำนั้นผิดหรือถูก เป็นการเล่าในบรรยากาศของคนนอก ไม่ใช่ผู้รักษากฎหมาย

ในเล่มเป็นเรื่องสั้น 6 เรื่องด้วยกัน ได้แก่

ความจริงระยะ 10 เมตร

เป็นการตามหาผู้หญิงคนหนึ่งเพื่อขอสัมภาษณ์ หลังจากที่เธอประสบมรสุมทางด้านการงาน โดนกล่าวหาบริษัทที่พี่ชายเธอเป็นผู้ก่อตั้งนั้นฉ้อโกงเงินของผู้ลงทุน -- เธอหนีไป การติดต่อล่าสุดคือโทรหาน้องสาวตอนกลางดึก และพูดแปลกๆ จากนั้นก็ติดต่อไม่ได้อีกเลย ...

ชายผู้เคารพความยุติธรรม

คนถูกรถไฟชน รูปการเหมือนเป็นการฆ่าตัวตาย ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยๆ ในญี่ปุ่น ...​แต่บังเอิญว่าในรถไฟขบวนนั้น มีนักข่าว "ทาจิอาราอิ" ตัวเอกของเรื่องโดยสารมาด้วย และเธอรู้สึกว่า เรื่องนี้ไม่ใช่การฆ่าตัวตาย แต่หากคือการฆาตกรรมต่างหาก 

พิษรักอัตวินิบาตกรรม

หนุ่มสาววัยมัธยมฆ่าตัวตายพร้อมกัน ทิ้งจดหมายลาตายเอาไว้ ...​เรื่องนี้เศร้าที่สุดในเล่มค่ะ... นักข่าวสืบหาว่าอะไรอยู่เบื้องหลังการคิดสั้นของทั้งคู่ และใครที่ให้ความช่วยเหลือเด็กให้ฆ่าตัวตายด้วยจุดประสงค์ส่วนตัวบางอย่าง

จำรึกไว้ให้โลกจำ

เป็นเรื่องของคนแก่ที่เสียชีวิตคาบ้าน และผู้พบศพคือเด็กมัธยมที่อยู่บ้านใกล้กัน ... ซึ่งเรื่องนี้กลายเป็นข่าวดัง มีนักข่าวมาสัมภาษณ์เด็ก (คนที่เจอศพ) มากมาย รวมถึงมีการโยงไปในประเด็นทางการเมืองเรื่องความโดดเดี่ยว การปล่อยให้คนแก่อยู่ลำพังไม่มีคนดูแล 
เรื่องดูเหมือนไม่ซับซ้อนค่ะ ไม่ใช่ฆาตกรรมด้วย ... แต่ดูเหมือนเด็กที่เป็นผู้พบศพคนแรกนั้น มีอะไรบางอย่างคาใจซ่อนอยู่ อะไรบางอย่างที่ถ้าไม่เปิดเผยออกมา สิ่งนั้นจะติดไปในใจเขาตลอดไป และจะกัดกร่อนใจเขาในขณะที่เขาเติบโตขึ้นด้วย

มีดทำลายความทรงจำ

ส่วนตัวชอบเรื่องนี้ที่สุดค่ะ ชอบในชั้นเชิงการเล่าเรื่องของผู้เขียน ... เป็นเรื่องของพี่ชายของเพื่อนของนักข่าว (งงไหม คือนักข่าวมีเพื่อนผู้หญิงเป็นคนต่างชาติ และเพื่อนคนนี้มีพี่ชาย และตอนนี้พี่ชายมาทำธุระที่ญี่ปุ่น เลยนัดเจอกับเธอ) ทาจิอาริก็มาเจอตามนั้นค่ะ แต่เธอค่อนข้างยุ่ง เพราะกำลังทำข่าวเรื่อง น้าชายอายุ 16 ใช้มีดฆ่าหลานสาวแท้ๆ อายุ 3 ขวบของตัวเองอยู่ .. เรื่องฆาตกรรมก็ซับซ้อน ในขณะเดียวกันภายในใจของพี่ชายก็ซับซ้อนเช่นกันค่ะ ... เล่าเรื่องได้น่าติดตามมากค่ะ และสมบูรณ์ภายในบทสั้นๆ 

หนทางรอด

บทนี้น่าจะเกี่ยวกับวัฒนธรรมของคนญี่ปุ่นด้วยน่ะค่ะ ที่มองว่าสิ่งที่ตัวละครทำนั้นน่าละอาย และคนทำก็ละอายแก่ใจ คือถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นที่ยุโรป ... ไม่มีใครว่าอะไรเลยค่ะ ทุกคนเข้าใจ
เป็นเรื่องการช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยออกจากบ้านที่มีโคลนถล่ม บริเวณนั้นมีบ้านอยู่ 3 หลังค่ะ ที่นักข่าวมาทำข่าวคือบ้านของตายายโทนามิ ส่วนอีกสองหลังนั้น ดูเหมือนจะหมดหวังในการช่วยผู้รอดชีวิตไปแล้ว ...​การช่วยเหลืออพยพเป็นไปได้ด้วยดีค่ะ ทั้งสองตายายปลอดภัย ...​แต่ดูเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ค้างคาใจอยู่ เหมือนมีอะไรบางอย่างที่ยังเล่าไม่หมด ...

No comments:

Post a Comment